Fehmi Koru*
Türk sağı, her rengiyle, uzun yıllar evvel, Doğu Almanyalı komünist oyun muharriri Berthold Brecht (1898-1956) tarafından tabir edilen “Önce karın doymalı, sonra ahlak” tezli tiyatro oyununu ülkemizde sahneleyen solcu sanatkarlara reaksiyon göstermişti.
Milli Selamet Partisi, başkanı Necmettin Erbakan’ın formüle ettiği “Önce ahlak ve maneviyat” sloganıyla milletten oy talep ederdi.
Bugün ülkemiz ekonomik sorunlara muhatap. 1 somun ekmeğin 5 TL, 1 litre akaryakıtın 30 TL olduğu, TÜİK enflasyonunun yüzde 75’e dayandığı ülkemizde hayat pahalılığı herkesi etkilemekte; cumhurbaşkanı maaşına Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan tarafından %40 artış yapılması bu yüzden… [Temmuz ayında minimum fiyata, çalışanlar ve emeklilerin maaşlarına birebir oranda artırım yapılmasını bekleyebiliriz.]
Ekonomide yaşananlar ahlak konusunu gündemin dışına itiyor.
Konuyu daha az konuştuğumuz üzere, konuştuğumuzda da karşımıza çıkan meseleleri iktisatta yaşananlar münasebeti ile açıklama yoluna gidiyoruz.
Brecht bir manada doğrulanmış oluyor.
Maalesef ekonomik durum yalnız ‘ahlak’ üzere soyut bir alanı etkilemekle kalmıyor, çabucak her bahiste tesirini hissettiriyor.
Dış siyaset üzere hudutları dar bir alanda bile…
Suudi Arabistan Veliaht Prensi Muhammed bin Salman’ın (MbS) şahsı ile ilgili Türk devlet yetkililerinin ağızlarından çıkan suçlamalar kalınca bir kitabın sayfalarını doldurabilir.
Ülkesinin vatandaşı gazeteci Cemal Kaşıkçı’nın, İstanbul’daki başkonsolosluk binasında, Riyad’tan gelen kalabalık bir infaz timi eliyle yırtıcı bir cinayete kurban gitmesi haklı bir infiale sebep olmuştu.
Cinayet yeri olarak Türkiye’nin seçilmesi bu infiali büyüten sebepti.
İktidar sözcülerinin yırtıcı hareket yüzünden suçladığı bireylerin MbS’nin yakınları olduğunu tekrar birebir sözcülerin ağzından dinledik.
Yalnız Türkiye kamuoyuna detayları bütün çıplaklığıyla paylaştırmakla yetinmeyip aksiyonu gerçekleştiren ve infaz timine talimatı verenlerin bâtın kalacağını sandığı vahşeti bütün dünyaya duyuran da yeniden iktidar sözcüleriydi.
Birleşmiş Milletler (BM) Türkiye’nin zorlamasıyla ehil bir hukukçuyu mevzuyu araştırmak üzere ülkemize gönderdi; BM temsilcisinin dayanılmaz suçlayıcı raporunda kullanılan bütün ispatları sağlayanlar da yeniden devlet görevlileriydi.
Kaşıkçı cinayeti, gazetecinin Washington Post müellifi olması sebebiyle, ABD’de de gündem oldu ve CIA tarafından hazırlanan rapor Suudi Arabistan’la bağlantıları kendi elinde tutan Donald Trump’ı bile ortaya aralık koyma gereksinimi duyacak kadar etkiledi. Trump’tan vazifesi devralan Joe Biden de birebir uzaklıklı politikayı sürdürüyor.
Petrol fiyatlarındaki artış yüzünden Suud’tan medet ummak için şu yakınlarda Riyad’ı ziyaret niyetinde olduğu duyulunca yükselen reaksiyonlar Biden’i geri adım atmaya zorladı.
MbS yarın Ankara’ya geliyor ve ziyaretiyle ilgili program taslağına bakılırsa Külliye’de ağırlanacak.
15 Temmuz (2016) ‘hain darbe teşebbüsünün finansörü’ olduğu savının muhatabı olan Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) Veliaht Prensi Muhammed Bin Zayed El Nahyan da altı ay evvel Külliye’de ağırlanmıştı. [BAE devlet lideri Pir Halife bin Zayed El Nahyan geçen ay vefat edince yerine veliahtı geçti; yani ülkemizde top atışıyla karşılanmış Muhammed Bin Zayed El Nahyan artık BAE devlet başkanı…]
Türkiye’nin kimyasını bozan hain darbe teşebbüsünün gerisindeki en değerli ‘dış güç’ ilan edilmiş BAE ile neden barışıldı?
Bunun tek sebebi var: Ekonomi…
Eski tezler varlıklı ülkeden gelecek ekonomik katkı ve beklenen yatırımlar hatırına unutuldu. [O katkının gelip gelmediğini, BAE’den yatırımcılarla görüşmelerin nasıl sonuçlar doğurduğunu tam bilemiyoruz.]
Şimdi de Suudi Arabistan ile soğuklaşmış münasebetler ısıtılıyor.
Cumhurbaşkanı Erdoğan nisan ayı sonunda Riyad’a gitti ve MbS ile orada görüştü.
MbS de yarın Ankara’ya gelecek ve Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından Külliye’de kabul edilecek.
Kısa mühlet öncesine kadar harika sert açıklamaların maksadında bulunan MsB, kendisini o sert açıklamalara muhatap eden Cumhurbaşkanı Erdoğan ile ikili alakaların geliştirilmesi konusunu görüşecek.
Neden oldu bu akıl almaz dış siyaset değişikliği?
Ekonominin durumu yüzünden tabii…
Suudi Arabistan’dan ülkemizi -tabii iktidarı da- rahatlatması umulan katkılar bekleniyor ve bu sebeple Cemal Kaşıkçı cinayeti ile bozulan alakalar tamir edilmeye ve bu ortada karşılıklı sarf edilen olumsuz tabirlerin unutulmasına çalışılıyor.
Acaba unutmak mümkün olacak mı?
Zaten her sabah göz attığım iktidarın muteber saydığı gazetelerde sorumun yanıtını aradım.
Buldum da.
‘Türkiye 2023’te tekrar doğacak’ başlıklı köşe yazısında buldum.
Okuyalım:
“Yarın Ankara’ya gelecek olan Suudi Arabistan Veliaht Prensi Selman ile en az 10 milyar dolarlık SWAP muahedesi imzalanacak. Ayrıyeten sıhhat, güç, besin güvenliği, tarım teknolojileri, savunma sanayi, finans, ticaret, turizm, müteahhitlik, gayrimenkul alanlarında yatırım kararları alınacak. TL’deki kazanımlar artacak.”
Bu satırların çıktığı gazete Kaşıkçı cinayeti sonrasında Suudi Arabistan’ı ve bilhassa MsB’yi en ağır halde suçlayan haber ve yazılarla dolup taşıyordu.
Mesela şu başlıklı yazı: ‘İstihbarat raporu: Kaçıkçı cinayeti bin Selman’ın işi’…
Neyse. Dün dünde kalmış görünüyor.
“Dün dündür, bugün bugündür” lafı bir siyasetçinin ağzından birinci defa işitildiğinde ona en sert karşılığı verenler “Önce ahlak ve maneviyat” bayrağı açanlardı.
Ekonomi iktidarlara huy değiştirme gücüne sahip galiba.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
