Fehmi Koru*
Her ülkede, radyo ve televizyon yayınlarında kabul edilebilir yasal hudutları aşan programları denetlemekle misyonlu bir kurum bulunur. ABD’de Federal Communications Commission (FCC), İngiltere’de The Office of Communications (Ofcom) o vazifenin sahibidir.
Türkiye’de de onların gibisi var: Radyo Televizyon Üst Heyeti (RTÜK).
RTÜK şu sıralarda muhalefetin gündeme getirdiği bahisleri ekranlarına taşıyan kanallara ceza yağdırmakla meşgul.
Her toplantısı sonrasında çabucak daima tıpkı kanallara değişik gündem hususlarıyla ilgili ceza kararlarını açıklıyor RTÜK.
Meğer, RTÜK üyeleri, anayasadaki “Basın hürdür, sansür edilemez” kararındaki ‘sansür’ kavramının sırf yayın öncesini değil yayınlara cezalar verilmesini de kapsadığını hesaba katmalı.
Ceza alan kanallar tıpkı cezalı duruma bir daha uğramamak için muhalefetin ortaya attığı tezleri görmezden gelebilir.
Bu da ‘sansür’ kavramı kapsamına girer.
Televizyon ve radyo yayınlarını düzenlemek ve gerektiğinde denetlemek üzere kurulmuş RTÜK, kararlarıyla siyaset alanını denetlemiş oluyor.
Yayınları yüzünden cezalandırılan kanallar ile görüşleri ‘sakıncalı’ bulunduğu için kanalların cezalandırıldığı siyasetçiler bu duruma reaksiyon veriyorlar.
CHP önderi Kemal Kılıçdaroğlu, kendisinin geçen hafta tartışma gündemine bomba üzere düşen açıklamaları sonrası RTÜK’ten gelen cezalar üzerine, toplumsal medyayı kullanarak, bir açıklama yaptı. Açıklamasının son kısmını aktarayım:
“Gelelim ‘Kılıçdaroğlu susturulabilir mi?’ sorusuna. Senin paramiliterlerin, mafyaların, derin devlet müptezellerin, kullanışlı aparatların beni durduramaz. Ey Saray, senin sıkıntın bana kimin, neyi müsaade vereceği değildir; senin sıkıntın, beni durdurabilecek gücünün olmamasıdır!”
Bayağı sert bir reaksiyon bu.
Yakın vakitlerde aşikâr şahıslara ve iktidar cephesine yönelik çok daha sert açıklamaları da var CHP liderinin…
Onun açıklamalarına iktidar cephesi ile maksat aldığı şahıslardan da birebir sertlikte karşılıklar geliyor.
Ve yeniden son vakitlerde buna çoklukla RTÜK sebep oluyor.
Kemal Kılıçdaroğlu yalnız ana-muhalefet partisinin genel lideri olsaydı üslubunun sertliği için fazla bir şey söylemek gerekmezdi. Lakin, Kılıçdaroğlu’nun ismi, birebir vakitte yapılacak birinci seçimde ‘6’lı masa’ da denilen aşikâr başlı muhalefet partilerinin çatısı altında buluştuğu, iktidarın adayı karşısına kimin cumhurbaşkanı adayı olarak çıkacağına karar verecek önderlerin belirleyeceği kişi olarak da anılıyor.
Muhalefetin mümkün cumhurbaşkanı adayı, Kemal Kılıçdaroğlu.
RTÜK’ün kendisinin çabucak her açıklaması sonrasında görüşlerini yayınlayan kanallara verdiği cezaların her biri üzerine, Kılıçdaroğlu, yenisi eskilerinden daha sert üslupta reaksiyonlarla kamuoyu karşısına çıkıyor.
Zehir zemberek ifadelerle…
Açıklamaları ileri savlar içeriyor… [Sonuncusunda, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ve ailesi fertlerinin seçimden sonra yurtdışına kaçacakları üzere epey ileri bir iddiayı gündeme getirmişti.] Tezleri onun üslubunun belirlediği aşırılıkta tartışmalara yol açıyor… Durumdan görev çıkartan RTÜK açıklamasını yayınlayan kanallara onun üslubu yüzünden ceza yağdırıyor… Kemal Kılıçdaroğlu, bu kez RTÜK’e dönük çok sözler kullanıyor…
Giderek kendisine de ziyan verecek bir döngüye dönüştü bu durum. [Yalnızca aleyhine açılan milyon TL’lik tazminat davalarını kast etmiyorum; cumhurbaşkanlığı adaylığı konusu daha kıymetli.]
İktidarın adayı karşısına muhalefet tarafından cumhurbaşkanı adayı olarak Kemal Kılıçdaroğlu çıkartıldığında, seçime kadar geçecek mühlet içerisinde yaptığı/yapacağı çeşitten açıklamalar, bir an evvel sandığın önlerine gelmesini bekleyen seçmen kitlesini ondan yana oy kullanmaya ikna edebilir mi?
Kuşkuluyum.
Belirttiğim kuşkumun altında, son birkaç yıl boyunca iktidarın gündem zorlamasıyla ülke siyaset alanına hakim hale gelmiş olan tansiyon gerçeği yatıyor. Beşerler çekişmeli, çatışmacı, ona buna laf yetiştirilen ortamdan bıkkınlık getirmiş durumdalar.
Oylarıyla cumhurbaşkanı seçilecek şahıs ile takımının, illallah denilecek hale gelmiş bunalımlı ortamı devam ettirmesini ve tansiyonun seçimden sonra da sürmesini mi ister beşerler, yoksa bu ortamı da doğuran devasa problemlerin çözülmesini mi?
‘Kararsızlar’ ve ‘oy kullanmayacaklar’ bölümünün her yeni kamuoyu yoklamasında biraz daha kalabalıklaşmasının sebebi bu olabilir.
Muhalefet cumhurbaşkanı adayı olarak şimdiki cumhurbaşkanının üslubuna sahip, koydu mu oturtacak imajı veren birini belirleyecekse, seçmen onların adayını tercih etmekte en azından zorlanacaktır.
RTÜK’ün TV kanallarına reva gördüğü cezalar sonrasında CHP başkanının verdiği reaksiyonlar bana bunları düşündürmeye başladı.
Nedenini açıklayayım.
Cumhurbaşkanı olacak şahıstan, bugünlerin problemli ortamını rahatlatması, ülkeye tekrar huzuru hakim kılması, sahneye çıktığından konser sona erene kadar işine konsantre olduğu bildirisini hal ve tutumuyla izleyicilere belirli ederek yalnızca vazifesini yapan bir orkestra şefi üzere ülke meselelerine öncelik vermesi beklenir.
Kemal Kılıçdaroğlu bu beklentiye taban tabana zıt farklı bir profil çiziyor.
Vaktiyle kendisinin belirlediği şu tanıma da tam uymuyor bu imaj:
“Millet İttifakı’nın adayı, nefsini terbiye etmiş biri olmak zorunda. Başkanlığın verdiği muazzam yetkilerle yozlaşmayacak, gücünü süratlice Meclis’e ve Başbakan’a teslim edecek bilgelikte biri olmalı. Ülkeyi cumhurbaşkanı değil, başbakan yönetecek. Bu tarihi adıma lakin nefsine hâkim olabilen ve kendinden evvel ülkesini düşünen bir cumhurbaşkanı vesile olabilir.”
Pekala, Kılıçdaroğlu’nun her bir açıklamasının akabinde ülkede tartışma gündemini belirlediği görülen kıymetli tezler ne olacak? Öteki kıymetli argümanlar varsa onlar sahipsiz mi kalmalı?
Hayır, ancak onları cumhurbaşkanı adayı olmayacak birileri seslendirebilir.
Yoksa Kemal Kılıçdaroğlu aday olmayacak mı?
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
