Adalet Bakanı Bekir Bozdağ, Yargıtay’ın Kurumsal Kapasitesinin Güçlendirilmesi Ortak Projesi Ulusal İçtihat Forumu’nda konuştu.
Bakan Bozdağ’ın konuşmasından öne çıkan başlıklar:
Son olarak bir tartışmaya daha değinmek isterim. Son günlerde her konutta, her iş yerinde, sokakta, televizyonda tartışılan bir diğer hukuk kurumumuz var. Haksız tahrik kuruluşu sahiden büyük boyutlarıyla tartışılmaktadır. Daha evvel de tekrar bayana karşı şiddet ve bayan cinayetleri konusunda da haksız tahrikle ilgili, takdiri indirim nedenleri tartışılmış, artık de öbür 29. husustaki indirim nedenleri geniş bir boyutta tartışılmaktadır. Bu tartışmaları elbette yararlı görüyoruz. Yanlışsız sonuçların ortaya çıkması hem Türkiye Büyük Millet Meclis’imize hem de içtihat oluşturan Yüksek Yargıtay’ımıza ve karar verici mahkemelerimize yol göstermesi bakımından elbette yararlı görüyoruz. Fakat yüksek heyetinizin huzurunda tabir etmek isterim ki, haksız tahrikin uygulaması konusunda yaşanan tartışmalar, son Pınar Gültekin mahkemesinin kararıyla değil ayrıca kararlarla da Türkiye’nin gündeminde çok ağır yer aldı.
Çünkü sonuçta haksız tahrik kuruluşu, yüzyıllardır olan ve bütün hukuk sistemlerinde varlığını koruyan bir kurumdur. Bu kuruma hayatiyet kazandıracak, adalet hissini güçlendirecek, uygulamalara vesile kılacak, adaletsizliği önleyecek uygulamalara fren olacak bir içtihat ve bir kıymetlendirme elbette Yüksek Mahkemenin ve yargının da son derece üzerinde durması gereken bir bahis olduğuna yürekten inandığımı burada söz etmek isterim.
“HAKSIZ TAHRİK KONUSUNUN TARTIŞILMAYA AÇILMASINDA YARAR GÖRÜYORUM”
Bunun sonu, hududu nedir? Muhakkak. Pek çok içtihat da var. Lakin belirli ki bu içtihatları bir kere daha gözden geçirmekte ve bu mevzularda daha kapsamlı değerlendirmelere Türkiye’mizin, Yüksek Yargıtay’ımızın rehberliğine bu mevzuda önemli bir formda muhtaçlığı var. Pek çok bahiste olduğu üzere ben Yüksek Yargıtay’ımızın bu manada da yol açıcı, ön açıcı kararlara imza atacağına yürekten inanıyorum. Olaylardan ve kararlardan bağımsız olarak bunları tabir ediyorum. O denli değerlendirilmesini de herkesten tabir etmek istiyorum. Haksız tahrik konusunun Türkiye’de tartışılmaya açılmasında son derece yarar gördüğümü buradan söz etmek istiyorum.
Bir soru sorarak da bu tartışmayı Yüksek Yargıtay’ımızın huzurunda Türkiye kamuoyunun dikkatine sunmak istiyorum. Yalnızca soru. Bir kanaatimi söz etmeden. Tasarlayarak ya da canavarca hisle yahut eziyet çektirerek taammüden öldürme hatasının işlenmesi halinde tahrik nasıl uygulanmalı? Ya da uygulanmamalı mı? Uygulanacaksa bunun öbür kabahat tipleriyle sanki tasarlayarak ya da canavarca hisle ve eziyet çektirerek taammüden öldürme cürmünün cezai yaptırımı uygulanırken hepsi eşit mi olacak? Ortalarında bir skala, bir kademelendirme olacak mı, olmayacak mı? Bunları tartışmakta bunlarla ilgili değerlendirmeler yapmakta ben son derece yarar görüyorum.
Ceza hukukçularımızı da hukukçularımızı da bu sorunun enine uzunluğuna tartışılmasına davet ediyorum. Ve bu tartışmaların hem Türkiye Büyük Millet Meclis’imize hem de Yüksek Yargıtay’ımıza ve birinci derece mahkemelerimize büyük faydalar sağlayacağına yürekten inandığımı tabir etmek istiyorum. Haksız tahrik kurumunu hakikat ve hakkı olan bir yere ve istikrarlı bir uygulamaya kavuşturmak, ne yaparsa yapsın Türkiye Büyük Millet Meclisi hangi maddeyi düzenlerse düzenlesin eninde sonunda Yüksek Yargıtay’ımızın çok saygın üyelerinin vereceği ya da verdiği istikrarlı içtihatlarla mümkün olacaktır. Yolu siz açacak, istikameti siz gösterecek, rehberliği siz yapacak, birinci derecede ve istinafta vazife yapan herkesi sizin verdiğiniz kararlar elbette aydınlatacak, aydınlatıcı olacaktır.
“BİZ BAYANA KARŞI ŞİDDETLE ÇABA KONUSUNDA BAYANDAN YANA TARAFIZ”
Türkiye’de bayan hakları ve bayana karşı şiddet konusunda son derece kıymetli adımlar attık. Sahiden hem Türk Ceza Kanunu’muzda hem de öteki mevzuatlarımızda değerli değerlendirmeler, değerli değişiklikler yapıldı. 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun bayanlara karşı işlenen kimi hataları siz daha çok yeterli bileceksiniz. Kamuoyu bakımından söz etmek istiyorum. Âdâbı genele ve nizâm-ı aile aleyhinde cürümler başlığı altında 8. babda düzenlendiğini görüyoruz. Cinsel akın cürmü dahil pek çok cinsel nitelikli kabahatlerin bayana karşı değil de âdâb-ı genele ve nizâm-ı aile aleyhine işlenen cürümler olarak nitelendirildiğini daima bir arada gördük. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu bütün hatalar bakımından bayanı birey kabul eden her kabahatin bu cinsel içerikli hatalar dahil âdâb-ı genele değil nizâm-ı aile aleyhine cürüm değil şahsen direkt bayan aleyhine işlenen kabahat olarak kabul eden önemli bir ideoloji değişikliğini beraberinde getirdi. Taammüden adam öldürme hatasının üst soy ya da alt soydan birine karşı işlenmesi halinde bildiğiniz üzere ağırlaştırılmış müebbet mahpus cezası veriliyordu.
Yapılan son düzenlemelerle 5237’nin birinci hali ve devam eden yıllarda yapılan değişikliklerle eş ve boşanmış eş, kardeşe karşı işlenmesi halinde de nitelikli hal kabul edildi ve ağırlaştırılmış müebbet mahpus cezası yaptırımına bağlandı. Son yaptığımız düzenlemeyle de biliyorsunuz bayana karşı taammüden öldürme hatasının işlenmesi halinde failin ağırlaştırılmış müebbet mahpus cezasıyla cezalandırılacağı çok açık ve net bir halde yasaya kondu.
Bu, bayanlarımızı taammüden öldürme cürmüne karşı korumak için cezaların önleyici işlevinin ceza yasamıza ve uygulamamıza yerleşmesi son derece kıymetli olduğunu buradan söz etmek isterim. Öte yandan taammüden yaralama cürmünün da tekrar tıpkı halde üst soya alt soya karşı işlenmesi nitelikli halde bunun içerisine eşe karşı, boşanmış eşe karşı işlenmesi nedenini yeniden nitelikli haller ortasına koyduk ve aile içi şiddeti resen takip edilen hatalar ortasına aldık. Takibi, şikayete bağlı olan kabahatlerin dışarısına çıkardık. Biz bayana karşı şiddetle uğraş konusunda bayandan yana tarafız. Bu noktada netiz ve her vakit tabir ettik. Sonuna kadar da bu taraflılığımızı tabir edeceğiz.
Onun için de Anayasa’mızın 10. unsuruna, bayanla ilgili mevzuları müspet ayrımcılık olarak düzenledik ve bayanlar lehine yapılan düzenlemelerin Anayasa’mızın eşitlik unsuruna karşıt değerlendirilemeyeceğini net bir formda söz ettik. Bundan sonra da Türkiye’mizde bayanlar lehine düzenlemeleri yapmaya, adımları atmaya, eşitliği sağlamak için gerekirse olumlu ayrımcılığı yapmaya tereddütsüz devam edeceğimizi buradan bir sefer daha tabir etmek isterim.
“ELEŞTİRİLER YOL GÖSTERİCİ OLDUĞU TAKDİRDE YAPAN OLUR”
Yargının kararları elbette eleştirilebilir. Bunda hiçbir şey yok. Tenkitler yol gösterici olur, yapan olduğu takdirde. Lakin şunu unutmamak lazımdır ki, birinci derece mahkemesi bir karar verdiğinde bu son bir karar değildir. Sonuçta ismi üstünde birinci derece mahkemesi kararıdır. Bunun üzerinde istinaf yolu vardır. Onun üzerinde pak yolu vardır, temyiz mahkemesinin verdiği karar kesin karardır. Kesin karardır. Ortaya çıkan kararla bir dava bitmiş, neticelenmiş, mutlaklaşmış olmaz.
O nedenle de yargılama süreçlerinin sonuna kadar her bahiste, her kararda takip edilmesinde Yüksek Mahkememizin sonuncu kararıyla nokta konuluncaya kadar sürecin yürüdüğünün bilinmesinde yarar vardır. Elbette hepimizi rahatsız eden kararlar olabilir. Fakat bu kararlar şayet doğruysa istinaf ve Yargıtay teyit edecektir. Yok eksiği varsa istinaf ve Yargıtay düzeltecektir. Yok yanlışsa istinaf ve Yargıtay o yanlışa Anayasa ve yasalar çerçevesinde müdahale edecek ve o kararların hakikat tabana oturtulmasına elbette katkı sağlayacaktır.
O yüzden de bu hususta süreçlerin sağlıklı takip edilmesi, tartışmaların ve tenkitlerin hukukun somutluklarının gözetilerek hukuk içinde ve hukuka uygun biçimde yapılmasında son derece yarar olduğunu buradan söz etmek isterim. Türkiye’nin buna muhtaçlığı var.
“SON TARTIŞILAN MEVZUDA BENİM DE PEK ÇOK KİMSENİN DE VİCDANI SIZLADI”
Son tartışılan bahiste elbette insan olarak benim de eminim ki pek çok kimsenin de vicdanı sızlamıştır. Fakat hukuk, hukuk uygulamaları, vicdanların Anayasa, kanun, hukuk ve evrak ile bağlı olduğunu da Anayasa’mızın 138. unsuru amirdir. Bizim vicdanlarımız, elbette Anayasa’mıza, kanunlarımıza, hukukumuza ve evraka bağlı olarak hareket etmek ve bu çerçevede vicdani kanaatlerimizle hareket etmek her hukuk vazifesi yapanın ayrılmaz bir görevi olduğunu buradan bir defa daha tabir etmek isterim.
