Fehmi Koru*
Her parti iktidardaki varlığını sürdürmek ister; siyasetin tabiatı budur.
Bu ortada kimi partiler, gün gelir, her vakit iktidarda kalacakları yahut iktidardan hiç gitmeyecekleri hissine kapılır; işte bu siyasetin tabiatına karşıttır.
Siyasetin tabiatı gereği, iktidarlar bir gün gelip yerlerini muhalif rakiplerine bırakırlar.
Demokrasilerde Türkiye’nin son 20 yılında AK Parti ile yaşanan uzunlukta iktidarlara pek ender rastlanır. Başında daima birebir başkanın bulunduğu iktidarların ömrü 10-11 yılla sonludur; birtakım ülkelerde partiler iktidarda biraz daha kalabilmek için başkan değiştirme yoluna da gitmişlerdir.
[İstisnalar kaideyi bozmaz; Almanya’da Angela Merkel’in başbakanlığı 16 yıl sürdü (2005-2021).]
İktidarla muhalefet ortasında yaşanan bu değişkenlik sebebiyle demokrasilerde ekseriyetle iktidarlar kurallarla oynamaktan uzak dururlar.
Yazıya bu girişle başlamamın sebebi günümüzde AK Parti’nin siyasetin kurallarıyla oynaması…
En son örnek, Meclis’te hala görüşülmekte olan ve toplumsal medya ile internet üzerinden yapılan yayınlara iktidarın müdahale etmesine imkan verecek yasal düzenleme…
AK Parti sözcüleri ile AK Parti’nin prestij ettiği yorumcular yeni düzenlemenin Almanya ve İngiltere üzere ülkelerde getirilen kısıtlamalardan farkı olmadığı argümanında olsalar da, gerçekler bu iddiayı desteklemiyor. Yasa teklifinde yer alan birkaç husus muhalif yayınları maksat alıyor.
Kısa mühlet evvel de, iktidar cephesi -AK Parti ile MHP- seçim yasasında değişiklik yaparak kural değişikliğinde bulundular.
Seçimlerde istedikleri sonucu almak için bu yola başvurdukları kanaati o günlerde yazıldı çizildi.
Her iki yasal düzenleme iktidarın bundan sonra da yerinde kalacağı varsayımına dayanıyor. Düzenlemeleri hazırlayanların yeni yasal çerçeveyle muhalefete ziyan vermeyi hedefledikleri muhakkak.
Ya siyasetin tabiatı ülkemizde de tesirini gösterir ve bu iki kanunla hedeflenenin tersine mevcut iktidarı oluşturan partiler sandıkta mağlubiyete uğrarlarsa?
Onların hezimete uğraması, günümüzde muhalefet cephesini oluşturan partilerin iktidarının önünün açılması manasına geliyor.
Mevcut iktidarın meydana gelmesini engellemek istediği sonucun gerçekleşmesi demek bu.
İktidarla muhalefetin yer değiştirmesi…
Bugün kendi işine yarayacağı beklentisiyle siyasetin tabiatına karşıt davranan iktidar, yerini muhalefete terk etmek zorunda kaldığında, yeni gelenler eskilerin kendilerinin önünü kesmek için yasalaştırdıkları yanlış kuralları gidenlerin işini zorlaştırmak için pekala kullanabilirler.
Yalnız bu iki yasal düzenlemeyi de değil, iktidarın ülkeyi daima kendisinin yöneteceği sanısıyla ve bunu sağlamak için çıkardığı öbür maddeleri ve başlattığı uygulamaları da gidenlerin aleyhine kullanabilir yeni gelenler…
İşlerin nereye kadar varabileceğine dair örnekler vermek isterdim fakat kimsenin uykusunu kaçırmak niyetinde değilim.
Sevmedikleri medya mensuplarına hak ettikleri halde kolay mazeretlerle basın kartı vermemek yahut var olan basın kartlarını keyiflerince iptal etmek üzere bir uygulamaya yasal garanti sağlayacak düzenlemeyi iktidar ismine savunan medya mensupları var.
Bir an için iktidarın değiştiğini, şu sıralarda Meclis’ten geçirilmesine çalışılan ve iktidar cephesinin sayısal üstünlüğü sayesinde basitçe bunu başaracağı yasal düzenlemeyi yeni gelenlerin kullanmaya kalkıştığını düşünelim…
Ne yani, bunu bir tek ben mi düşünüyorum?
Şimdilerde iktidarın hiç çekinmeden uygulayıp uygulattığı birçok yanlış varsa, iktidar el değiştirdiği takdirde, o yanlışlıkların hepsi iktidar ve destekçileri aleyhine kullanılabilir hale gelecek.
Kullanılamaz mı?
Bence kullanılmamalı, iktidar değişirse yeni gelenler eskinin yanlışlarını tekrarlamamalı. Lakin, muhalefetin kimi sözcüleri ile onları destekleyen birtakım medya organlarında yazan ve konuşanlara bakılırsa, o denli bir durumda benim beklediğim çeşitten gelişmenin tam zıddı yaşanacak.
Farklı davranmak isteyecek siyasalları, onlar üzere düşünmeyenler, kendi taraflarına çekmeye çalışacak ve muhtemelen bunu başarabilecekler de…
Demokratik ülkelerde iktidar ve muhalefet ortasındaki geçişlilik sayesinde, kurallara uyma geleneği, işte bu türlü bir gelişmeyi engellemek için var.
Bizde de, çok partili sisteme geçildikten sonra, gelip geçen bu denli iktidar sırasında sivil yöneticiler, genel sınırlarıyla demokratik kuralları fazla esnetmediler.
Kuralsızlıklar yahut esaslı sayılabilecek kural değiştirmeleri daha çok askeri idareler sırasında görüldü.
Meclis’te görüşülmekte olan toplumsal medyayı zapt-u rapt altına almayı amaçlayan yasal düzenleme iktidar cephesinin işine yarayabilir; zati bunun için çıkartılmak isteniyor. Pekala ya hiç beklemedikleri gelişme yaşanır ve yapılacak birinci seçimde kendilerini muhalefette bulurlarsa ne olacak?
Yeni iktidarın artık değiştirilen kuralları uygulamasını nasıl önleyecekler?
En başta söylediğim üzere, iktidarlar daima iktidarda kalmak ister ve uzunca kaldıklarında kimsenin kendilerini yerlerinden edemeyeceği hissine kapılabilirler; işte iktidar takımları için en tehlikeli devir o pay kapıldıklarından sonraki vakit dilimidir.
O durumda ihtarların da işe yaramadığı görülür.
Herhalde yeniden o denli olacak.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
