Ayşe Özdemir – Sayın Naim Dilmener, Türkiye’de dünden bugüne yaz mevsimlerine damgasını vuran Türkçe müzikler hangileri?
“Yaz şarkıları”, 2000’li yıllar ve sonrasının oldukça zorlama bir isimlendirmesi ya da kategorisi. Aslında 90’lı yıllarda sirkülasyona sokulmaya çalışıldı fakat pek fazla peşinden giden olmadı. Fakat 2000’li yıllar ve sonrasında, çabucak hemen herkes peşine düştü. Sebebi şudur ya da şunlardır diye düşünüyorum. DJ’lerin yükselişi başladı ve bu yükseliş ‘beach’ takıntısıyla birleşince olanlar oldu. Denize girmekten çok, kararmak için güneşlenme ve fırsat bulunduğunda da birbirini kesme mekânlarıydı ‘beach’ dediklerimiz. Hala de öyledir… Bunlar yapılırken de yerde çalınanlara kulak verme, dans etme, hatta müziklere katılma hali yaşanmaya başlandı… Ve bir de tıpkı günün akşamı ve gecesinde, bar ve diskolar dolaşıldığında da birebir şeyler yaşanmaya başlandı… Müzikler, ‘arzuların’ dışavurumu için bir sebep ya da araçtı artık. Tahminen her vakit öyleydiler fakat hiçbir vakit bu çapta ya da ölçüde değil. İşte bu telaş ve koşturma sırasında, kimi müzik ve müzikçiler daha kolay öne çıkar oldu… Çoklukla de hafızaları zorlamayacak ölçüde kolay ve kolay kelamlı olanları… Daha çok da Serdar Ortaç ve Demet Akalın’ın şarkıları… Hiç kimse ezberlemek için vakit kaybetmek istemiyordu; müzikler resen gelsin ve hafızalara yapışsın isteniyordu, bunu da en yeterli Ortaç ve benzerleri yapıyordu. Ortaç’ın, o poşet mi, çöp torbası mı ne, o ve ona misal her müziği yaz mevsimlerinde çok ses getirmiştir. Müziğin o yaz çıkıp çıkmaması da kıymetli değildi; kışın çıkmışsa bile, yazın da önlere çekildi. 90’larda derli toplu müzikler yaz müziklerimiz oldu: ‘Hadi Bakalım’ (Sezen Aksu), ‘Alladı Pulladı’ (Seyyal Taner), ‘Yaz Yaz Yaz’ (Ajda Pekkan), ‘Şov Yapma’ (Nilüfer), ‘Abone’ (Yonca Evcimik), ‘Her Gece’ (Mirkelam)… Tarkan ve Aşkın Işık Yengi’nin birçok müziği da bar/bar, kulüp/kulüp, beach/beach gezmekteydi. Fakat sonraki yıllar çıta yerlerdeydi. Düşmüştü ve kaldırabilmek mümkün olmadı. Gelsin ‘Nankör’ (Serdar Ortaç), gitsin ‘İntikam’ (Emrah Karadumanlı – Demet Akalın)…
‘Dünya Dönüyor’
60’lı, 70’li ve 80’li yıllarda “yaz şarkıları” yok muydu?
60, 70 ve 80’li yıllarda hiç kimse “Yaz müziği yapalım” diye düşünmedi. Zira hiç kimsenin aklına bu türlü ‘cin’ bir fikir gelmemişti. Müzikler yazılır ve hayatın içine bırakılırdı. Yazın fazladan sevileni çıkardı elbette lakin bu külliyen tesadüfiydi. Yaz müziklerinin ders kitabı şimdi yazılmamıştı. 2000’lerin tedrisatıdır bu. Tesadüfen de demişken: En çok Ajda Pekkan çalardı Florya, Menekşe ve Suadiye plajlarında: ‘Hoşgör Sen’, ‘Seveceğim Gezeceğim’, ‘Bambaşka Biri’ üzere. Natürel ki Nilüfer (‘Başıma Gelenler’ ve ‘Dünya Dönüyor’), Sezen Aksu (‘Kusura Bakma’ ve ‘Kaybolan Yıllar’) , Nükhet Duru (‘Beni Benimle Bırak’ ve ‘Gerisi Vız Gelir Bana’) , Zerrin Özer (daima ‘Gönül’, daima ‘Gönül’) de… Bir modül da Nil Burak (‘Tatlı Tatlı’), Yeliz (‘Bu Ne Dünya’), Seyyal Taner (‘Son Verdim Kalbimin İşine’), Cici Kızlar (‘Delisin’)…
Bir müziğin sevilmesinde piyasaya çıktığı mevsimin değeri var mıdır?
Hayır… Her müzik dinleyicisini bulmak için verilir piyasaya… Yaz ya da kış, kar ya da güneş hiç fark etmez; gereksinimi olan, gereksinim duyduğu her şarkıyı her kaide altında arar ve bulur…
İnsanlar yazın güneşin, denizin, tatilin tesiriyle müzik dinlemeye daha mı açık oluyorlar?
Eskiden tahminen böyleydi. Fakat artık kulaklıklar 7/24 kulaklarda… Ne dinlediklerini bilmiyorum fakat daima dinliyorlar.
‘Mardin’in kavurucu sıcağında ağlardım’
Sizin en sevdiğiniz yaz müzikleri hangileri, nedenleri neler?
‘O Yaz Gecesi’ (Gönül Turgut): Mardin’in o kavurucu sıcaklarında bu şarkıyı dinleyerek İstanbul’u düşünür, orada olmak ister ve ağlar zırlardım.
‘Moda Yolunda’ (Ajda Pekkan): Birebir sebeple. Mardin yerine, İstanbul’un Moda’sında olma düşleri kurardım. ‘Get Out Of The Kitchen’ (Peter Gordeno): Tom Jones kadar âlâ bir sesken, neden dünya çapında ünlenmediğini düşünür de düşünür ve dinlerdim. ‘Apple Pie’ (Linda Keel): Hem melodisi çok hoştu hem de ritmi…
Kolayca saydım fakat bunları dinlemek o denli kolay değildi. Ya plağını alacaktınız ya da radyoların çalmasını bekleyecektiniz. Artık herkes, her istediği şarkıyı anında dinliyor ancak daima böyleydi sanmayın. Müziklere -dinlemek için bile olsa- kolay ulaşılamazdı. Hatta ne kolayı, çok zordu.
