Türkiye Emekçi Partisi (TİP), Halkların Demokratik Partisi (HDP), Emek Partisi (EMEP), Toplumsal Özgürlük Partisi (TÖP), İşçi Hareket Partisi (EHP), Halkevleri ve Sosyalist Meclisler Federasyonu (SMF) tarafından düzenlenen “Geleceğin Türkiye’si için Hafıza, Hakikat ve Hesaplaşma Konferansı” sona erdi. Konferansta açılış konuşmasını yapan AİHM eski yargıcı İstek Türmen “İnkar yerine hakikati koyamadığımız, cezasızlık yerine adaleti koymadığımız sürece toplumsal barışı sağlayamayız.” dedi.
Sabah saat 10.30’da Ankara’daki İnşaat Mühendisleri Odası (İMO) Kongre Kültür Merkezi’nde başlayan konferansın düzenlendiği salona Cumartesi Anneleri, Çorlu Tren kazası, Soma Katliamı, Seyahat Direnişi, Roboski Katliamı, Suruç ve 10 Ekim Katliamları, Tahir Elçi, Hrant Dink, Emine Şenyaşar’ın fotoğrafları asıldı.
“İnkar yerine hakikati koyamadığımız sürece toplumsal barışı sağlayamayız”
İleri Haber’e nazaran; Üç oturumdan oluşacak konferansın açılış konuşmasını hukukçu, diplomat ve eski milletvekili İstek Türmen yaptı. Türmen şöyle konuştu:
“Geçmişimiz bugündür. Geçmişi geleceğe bağlayan köprü sorumluluk köprüsüdür. Bu köprü kurulmazsa çocuklarımıza vereceğimiz gelecek de yanlışsız bir gelecek olmayacak” diyen Türmen, “Türkiye’de ki sıkıntımız, geçmişimizle barışamadığımız için bugünümüzle de barışamıyoruz. Bundan sonra da pekala geçmişimizi inkar ederek yaşayabiliriz. Lakin bu geçmişimize inkardır. İnkar yerine hakikati koyamadığımız, cezasızlık yerine adaleti koymadığımız sürece toplumsal barışı sağlayamayız. Hakikat, Türkiye’de çok büyük bir sorundur. Bugünkü iktidarın masallarıyla halk aldatılmaktadır. İktidarın anlayışı iktidar halkın ne kadar bilmesini istiyorsa halk o kadar bilmelidir. Bu Türkiyedeki hakikatin ortaya çıkardığı bir gerçektir. ‘Berkin Elvan, Ethem Sarısülük, Ali İsmail Korkmaz’ı öldüren polislere ne oldu?’ diye sorulduğunda türkiye’deki cezasızlığın boyutu görülmektedir. Bu cezasızlık Türkiye’deki adaleti içten kemirmektedir. Cezasızlıkla gayret adaletin gelişi için mücadeledir” sözlerini kullandı.
Üç oturumdan oluşan olan konferansın “Hafıza” başlıklı birinci oturumunda kelam alan isimler ve açıklamaları şöyle:
İsmail Korkmaz’ın annesi Emel Korkmaz:
“Bu ülkedeki acılar saymakla bitmiyor, katlanarak çoğalıyor. Bu ülkede anneler ağlatılıyor, adalet istiyoruz. Biliyorsunuz Ali İsmail’i 9 yıl evvel kaybettik. 9 yıldır adalet arıyoruz, adaletin geleceği günü sabırsızlıkla bekliyorum. Bu salondakiler uygun ki varsınız.”
Gürkan Korkmaz: Uğraşımız Gezi’de yitirdiklerimiz ve öbürleri ismine
“Gezi’de kaybettiklerimiz ismine buradayım. Seyahat halktı. Ali İsmail’in sürecini hepiniz biliyorsunuz. Ali İsmail, 38 gün boyunca komada kaldı lakin savcı 38 gün boyunca etkin bir savunma yürütmedi. Ali İsmail vefat ettikten sonra oluşan kamuoyu ile birlikte soruşturma başlatıldı. Kamera kayıtları silinmiş, uzman üstüne 2 sefer format atmış. Raporlar, belgedeki bütün kanıtlar ‘kasten adam öldürme’yi göstermesine karşın ‘kasten yaralamanın mevtle sonuçlanmasından yargılandılar. En ağır cezayı alan polis 10 yıl 8 ay ceza aldı. 3 yıl bile yatmadan şu anda ortamızda. Türkiye adaleti hukuk sistemine bu leke ile kazınacak. hesaplaşmadan, adalet gelmeyecek. Mahkeme salonunda annem çocuğunu öldürenlerin gözüne bakıyordu, ‘Hakim beyefendi şu jandarmaları kaldırın, ben bu ellerimle Ali İsmail’i büyüttüm. Onlara dokunmam’ dedi. Allah bu acıyı düşmanımıza bile yaşatmasın isteriz lakin hesaplaşmak başka bir şey. Çabamız Gezi’de yitirdiklerimiz ve öbürleri ismine. Güzel ki yanımızdasınız, yeterli ki varsınız.”
“10 Ekim Türkiye’nin en kara tarihlerinden biridir. Biz Suruç’ta yapılan katliama karşı, sokakta öldürülen gençlere karşı barış mitinginde bir ortada, bir soluk olmak için oradaydık. Birçok arkadaşımızı maalesef kaybettik. Alana girerken hiç polis yoktu. Benim dikkatimi bu çekmişti. Bunun olağan olmadığını düşündüm. Kortejler esnasında iki bomba patladı. Biz vücutlarımızın yarasıyla uğraşırken, polisler gaz bombası attılar, havaya ateş ettiler. Sağlıkçılar yanımızdan uzaklaştırılmaya çalışıldı. Ambulansların gelmesi engellendi. Bu planlanmış bir aksiyondu. Maalesef çok canımız yandı. Bir anne demişti ki ‘Ben öleyim de çocuklara bir şey olmasaydı, onlar misafirdi’ demişti. Acıların tanımı yoktur, ateş düştüğü yeri yakar. Biz birbirimizin yüzüne bakarak acılarını hisseden insanlarız. Mahkeme salonlarında birçok evrak ve bilgi gösteriyor ki bu aksiyonun olacağı istihbarat tarafından biliniyormuş Bile isteye 103 canımızı katlettiler. Adalet, bu zihniyetle gelmeyecek, bu adalet bizim gayretimizle, direncimizle, bir ortada oluşumuzla gelecek. Göstermelik mahkemelerle, talimatlı yargıçlarla savcılarla bu adalet gelmeyecek. Yeterli ki bir ortadayız.”
“OHAL ile 130 bini aşkın kamu vazifelisi KHK ile misyonundan uzaklaştırıldı”
Barış Akademisyenlerinden Işıl Ünal şöyle konuştu:
“Bilim insanı olmak, sınırlamalara, iktidara, baskılara karşın gayret etmektir. Biz üstümüze düşeni yaptık. Sonunda ağır bedeller ödedik. Yani devlet bizi vazifemizi yaptığımız için cezalandırdı. Barış bildirisini imzaladığımız için hiçbir vakit pişman olmadık. Şu anda 6’lı masada oturan Davutoğlu bunun fikir özgürlüğü kapsamında düşünülemeyeceğini söylemişti. Şu anda nasıl düşünüyor bilmiyorum. 70 gözaltı, 6 tutuklama gerçekleşti. Bize yapılan tehditlerin gerisinden bildiriye imza atanların sayısı arttı. Akademideki bu dayanak çok değerliydi. OHAL ile 130 bini aşkın kamu vazifelisi KHK ile vazifesinden uzaklaştırıldı. Bu insanların yurttaşlık haklarını kullanması engellendi. Bu bizim için de geçerliydi. Akabinde OHAL İnceleme Kurulları kuruldu. 28 Ekim 2021’den itibaren yani 4 yıl sonra sonuçlar geldi. 4 yıl boyunca hukuktan, yargı yolundan yararlanmaları engellendi. Akabinde Barış Akademisyenleri için red kararları gelmeye başladı. Hukuksuzca verilen kararlardı. 473’ü devlet 76’sı vakıf üniversitesinden akademisyenler ihraç edildi. Bu kararları verenler tıpkı vakitte üniversite idareleridir. Münasebetiyle burada kendi akademisyenlerinin akademik özgürlüklerini kullanması nedeniyle akademisyenlerini işinden eden rektörlere dikkat çekmek istiyorum. Verilen cezalar ve beraat kararları mahkemelerle ilgiliydi, şahsa nazaran değildi. Üniversiteler olarak durumun vahim olduğunu belirtmek istiyorum, teşekkürler.”
Cumartesi Annelerinden Ayşe Zirve: Biz faillerin yargılanmasını isterken yargılanan pozisyonuna getirildik
“Ben Ferhat Tepe’nin kız kardeşiyim. 28 Temmuz’da kaçırdılar. Bizim yaşadığımız olaylar Kürdistan’da 90’lı yıllardan bugüne kadar kesintisiz, Roboski, Sur Katliamı’nda da gördüğümüz üzere kesintisiz yaşadık. Çok uzun gayretler verdik. Abimin davası vakit aşımına uğradı. Annem 95’ten beri Galatasaray Meydanı’nda gayret veriyor. 30 yıldan beri hak hukuk adalet arayışımızı sürdürüyoruz. Cezasızlığın kalkmasını istiyoruz. Biz insanlığa karşı işlenmiş kabahatlerde vakit aşımı kabul etmiyoruz. Biz faillerin yargılanmasını isterken yargılanan pozisyonuna getirildik. Bu bahiste herkesin bize dayanak olmasını talep ediyoruz. Türkiye’de yahut Kürdistan’da adalet arıyorsanız, faşizm her vakit ensenizdedir. Geldiğiniz için çok teşekkür ederim.”
“Oğlumu en son trenin içinde gördüm”
Çorlu Tren Katliamında eşi ve çocuğunu kaybeden anne Mısra Öz şöyle konuştu:
“Burada olmak çok güç. Bana sıra gelene kadar gelenleri dinlemek, birebir şeylerle karşı karşıya kaldığımızı bilmek, umutlu lakin köşeye sıkıştığımızı bilmek çok sıkıntı. Ben 8 Temmuz’da Oğuz Ardamı, tek oğlumu ihmal cinayetine kurban verdim. Oğlumu en son trenin içinde gördüm. Koskoca bir adaletsizliğin içinde geçiyoruz. Biz olay yerine giderken şununla karşılaştık; trenin altında cenazelerimiz varken taraflı eksperler rapor hazırlamaya çalışıyorlar. Bizi alandan uzaklaştırmaya çalıştılar. Sonrasında tren kaldırılmamışken yolu döşemeye başladılar. Zira o yoldan para kazanıyorlarmış. Ulaşımın durmaması gerekiyormuş. Aysun Köse’ye ‘Daha gençsiniz, tekrar çocuk yaparsınız’ denildi. Bu sese ses olmasaydınız, Çorlu Tren katliamı toplumsal bir davaya dönüşmeyecekti, 4 sanık aklanacaktı. Hafızama kaydolmuş tek bir imaj var; oğlumun fotoğrafı. O fotoğraftaki gözler ‘Anne hesap soracaksın, benim ömür hakkımı elimden alanlardan hesap soracaksın’ diyor. Benim o gözlere kelamım var. Ben gencecik anne oldum ve evlatsız kaldım. Aklımda bir kelam var, yıllardır adalet gayreti veriyoruz, hala bir iddianamemiz yok. En son duruşmaya gittiğimizde tren kazası esnasında 5 yaşında olan Kemal vardı. Kemal annesini ve kardeşini kaybetti. Kemal’in teyzesi, ‘Geçen gün Kemal bana şunu söyledi annemi unutmaya başlıyorum, unutmam değil mi teyze?’ dedi. Biz Kemal’e annesini unutturmayacağız. Düzgün ki varsınız, sesimize ses olduğunuz için çok teşekkür ederim.”
Farplas Direnişinden Nejla Dolaşık
“Kapitalist sistem faturaları işçilere, ve biz bayanlara çıkarılıyor. beşerler örgütleniyor. Biz örgütlenerek üstümüze düşeni yapıyoruz. Nazım ustanın da dediği üzere, ‘Büyük insanlığın toprağında gölge yok, sokağında fener, penceresinde cam ama umudu var büyük insanlığın’ umutsuz yaşanmıyor.”
“Bu ülkede zulme uğrayan halkların hafızasını silmek için çok uğraştılar lakin başarılı olamadılar. Hakikati de silemediler ancak hiç kimse de hesap vermedi. Bu ülkede Kürtseniz, solcuysanız, sosyalistseniz devletin kapısına adım atmakla ötekileşme başlıyor. Hasta tutsaklar bu ülkenin kanayan yarası. Sokaklarda tabir etmediğimiz sürece gelecekte bunu nasıl kurarız bilmiyorum. İnfaz yasası değişikliği faşizmin dokümanıdır. Dediler ki bu maddeden Kürtler, sosyalistler, solcular yararlanamaz. İleride hesap soracaksak bu doküman aklımızın bir yerinde dursun. Aysel Tuğluk hakkında da bir şey söylemek istiyorum. Aysel Tuğluk’a evvel ‘cezaevinde kalamaz’ raporu verildi lakin İsimli Tıp Kurumu kâfi incelemeyi yapmadan ‘yaşamını tek başına idame ettirir’ biçiminde rapor verdi. İsimli Tıp Kurumu’nda bir nörolog olmadan bu türlü bir karar verilmesi hukuksuzluğu ortaya koyuyor. İtirazlarımız üzerine göstermelik bir nörolog getirdiler, yeniden birebir raporu verdiler. Berbat muamele gözaltında başlıyor, Yargıtay’a kadar sürüyor. Bu ülkedeki hukuksuzluklara direnen avukatlar olarak bu hukuksuzlukların peşini bırakmayacağız, takipçisi olacağız. Gayretimize devam edeceğiz.”
Roboski aileleri için Ferhat Encü
“Coğrafyası 4 modüle bölünmüş, bu coğrafyada hayat uğraşı, lisan, kültür, özgürlük çabası verirken sistematik şiddete maruz kalan halkı Roboski şahsında lisana getirmeye çalışacağım. İnsanların çocukların üzerine bombalar yağdırırken, orada yaşanan acıya müdahale etmeyen bir durum da kelam konusuydu. O gündür bu gündür bu hakikat gayretini vermeye çalışıyoruz. Sorumluların cezalandırılmasını talep ediyoruz. Bu sistemin varlığı dönüştürülmeği sürece bu hiçlik devam edecektir. Katliamdan bir hafta sonra ailelerin şikayeti üzerine aileler sorguya alındı, belgeye saklılık kararı getirildi. 1,5 yıl hiçbir şey yapılmadı. 1,5 yıl sonra askeri mahkeme takipsizlik kararı verdi. Güya ortada ömrünü yitiren 34 insan olmamış gibi… Anayasa Mahkemesi’ne başvurduk. O da eksiklikler gerekçesiyle belgeyi geri gönderdi. Roboski Anneleri bu toplumun ötekileştirilmek istenen gerçeklerini ortaya çıkarmak için büyük bir çaba verdi. Bu gayret sonunda aileler hakkında soruşturmalar, yargılamalar geldi. Çalmadığımız kapı, görüşmediğimiz kimse kalmadı. Bu türlü bir hakikatle karşı karşıyayız. Sistematik bir yok etme siyaseti ile karşı karşıyayız. Bu cezasızlık siyaseti ülkede bir idare biçimi haline getirilmek isteniyor. Elbette adalet sağlanana kadar peşini bırakmayacağız, hesap soracağız. Bu kadar faşizmin kendini kurumsallaştığı bir durumla karşı karşıya olsak da buna göz yummayacağız.”
Soma için Kamil Kartal
“Tam 8 yıl 22 gün evvel Türkiye bin ve dünyanın sayılı büyük katliamı Soma’da gerçekleşti. Bir maden kenti olan Soma sahiplenildi, 301 madencinin ailesi 6 ay boyunca çok büyük baskılara maruz bırakıldı. Kesintisiz bir uğraş gerçekleştirildi. Bu süreç içerisinde Türkiye’de birinci kez personelleri katledenler 18-26 yıl ortası ceza aldı. Soma kendisini bir biçimde kendisine verilen takviyeyle söz edebildi. Davayı, başta Selçuk Kozağaçlı, Can Atalay’ın da olduğu birçok avukat sahiplendi. Soma’ya emsal çok katliamlar yaşandı ama Soma’daki toplumsal güçlerin davayı sahiplenmesiyle farklı bir yere oturdu.”
Suruç Aileleri için Metin Kılıç
Suruç’ta 33 insanımızı yitirdik. Suruç’a gerçek yola çıktık lakin cenazeleri Antep’te aldık. Daha yoldayken Bursa İlçe Emniyet Müdürü baskı uygulayarak cenazeleri nasıl defnedeceğimizi sordu. Konuşmak o kadar sıkıntı ki… Bizi hiçbir devlet yetkilisi aramadı. Bizi savcılıkta söz için, terörle çaba için aradılar. Hiçbiri taziye için aramadı. Mahkeme sürecinde de birebir durumlar gerçekleşti. Her mahkemeye gidişimizde güya bir işgal ordusu üzere yoğum bir güvenlik tedbiri ile salona alınıyoruz. Bizim gayretimiz devam edecek.”
Şenyaşar ailesi için Ferit Şenyaşar
“Annemin selamını iletiyorum. Biz bu olayda kurban seçildik. Siyası talimatlarla hatalı biz gösterildik. 4 yıldır hastane davasında kapalılık kararı var. Bu katliam, kolluk kuvvetlerinin önünde meydana geldi. Bütün devlet kurum kapıları bize kapatılınca biz de adliye üzerinde nöbete başladık. Bir yılı aşkındır nöbetimiz sürüyor. Bir sürü insan bizim nöbetimize sahip çıktı. Avukatlar davamızda yanımızdadır. Bütün bu kamuoyu baskısıyla 4 kişi tutuklandı. Katliamı yapanlar milletvekillerinin akrabalarıdır. Dava üzerinde bizim açımızdan kapalılık kararı devam ediyor. Edindiğimiz bilgilere nazaran milletvekili talimat vererek ‘Hastaneden kimse canlı çıkmayacak’ demiş fakat biz uğraşımızı sürdürüyoruz. Biz göstermelik bir adalet istemiyoruz, gerçek manada bir adalet sağlanana kadar çabamızdan vazgeçmeyeceğiz.”
