Fehmi Koru*
AK Parti’de başkan yahut sözcü pozisyonunda bulunan birilerinden, bireyleri yahut toplumu rencide edici rastgele bir açıklama geldiğinde, medyada derhal ‘muhafazakar tepki’ beklentisi kendini aşikâr ediyor.
Reaksiyon bekleniyor lakin bilhassa muhafazakarlardan…
‘Muhafazakar’ dediklerinde de kast ettikleri, AK Parti örgütlerinde yahut AK Parti’nin seçilmiş takımlarında yer alanlar…
Bekledikleri bir türlü yerine gelmiyor.
En son ‘sürtük’ sözcüğü kullanıma girdiğinde bu durum yaşandı.
AK Parti genel lideri sıfatı da bulunan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan partisinin küme toplantısında Seyahat Parkı aksiyonlarına katılmış olanlar için kullandı o sözcüğü. “Bunlar çürük, bunlar sürtük” diyerek…
Sözlüklerde karşılığı arandığında ‘fahişe’ manasına kullanıldığı görülüyor o sözcüğün…
Hiçbir bayan için söylenmeyecek bu sözün geniş bir kitle gaye alınarak kullanılması epey gürültü kopardı.
Fakat AK Parti saflarında rastgele bir kımıltı görülmedi.
Tek bir AK Partili kimliğine sahip birinden sözcüğe itiraz gelmedi.
Medyada bu duruma şaşanlar yanında bu durumu ‘siyasal İslamcı’ diye etiketledikleri AK Partili kimliğine uygun sayanlar da çıktı.
Meğer beklentilerin karşılık bulmamasının şaşılacak bir tarafı yok. Durumun ‘siyasal İslamcı’ sıfatının ‘İslam’ tarafıyla bir ilgisi bulunmuyor. Tam manasıyla ‘siyasal bir tavır’ ile ilgili bu durum.
AK Parti yola birinci çıktığından bu güne, yani 20 yıl içerisinde, büyük bir değişim ve dönüşüm yaşadı. Birinci günlerinde rastgele bir AK Partili ağızdan bu türlü bir sözcüğün de içinde bulunduğu çeşitten çok sözler duyulması mümkün değildi. Diyelim oldu, AK Parti’den birisi haddi aşan bir çıkış yaptı, o devirde yeniden partili kimliği bulunan lider pozisyonundaki birden fazla bireyden reaksiyon gelirdi.
Farklı bir AK Parti vardı o devirlerde.
Seyahat Parkı aksiyonlarına o devir AK Parti’de farklı bakan ve görüşünü kamuoyuyla paylaşan bayağı değerli pozisyonda beşerler vardı, hatırlayalım.
Bugün ise AK Parti artık bir önder partisi.
Önder partilerinde en besbelli özellik başkana tam itaattir. Başkan dışındakilerden beklenebilecek en çok reaksiyon lakin yutkunmak olabilir.
Sanıyorum, günümüzde AK Partililer çokça yutkunuyorlar.
Önder partilerine hakim olan genel halin bir öteki dışa vurumu da iktidardan hiç gidilmeyecek duygusudur.
O ne yapıp edecek ve parti daima iktidarda kalacak inanışı.
Bunu sağlamak için yapılacak her şeyi kabule de hazırdır önder partilerinde yer alan beşerler.
Halbuki demokrasilerin en kolay tarifinde bile iktidarların seçimle belirlenme özelliği ön plandadır. İktidarlar gelip geçicidir. Halkın oyuyla iktidara gelmiş olanlar günü geldiğinde tekrar halkın oyuyla yerlerini muhalefete bırakırlar.
Türkiye, 150 yıl öncesinde parlamentoyla tanışmış, Cumhuriyet’le birlikte kendilerini yönetecekleri seçimle belirlemiş insanların ülkesi. Çok partili sisteme geçildiğinden bu yana kaç parti iktidara geldi ve geçti, sayısını çıkarmak bile kolay değil.
Demokratik bir ülkede yaşıyoruz ve çok büyük ihtimalle birinci seçimde yeni bir iktidara yol verecek seçmenler…
Diğer demokratik ülkelerde, bilhassa başkanın değil fikri beraberliğin değer taşıdığı partilerin kelam konusu olduğu demokrasilerde, iktidar-muhalefet geçişliliği siyasete ilgi duyan ve içinde yer alan herkes tarafından kabul edilmiş bir data olduğu için, partiler ve partililer, iktidara gelme fırsatı bulduklarında, bir gün muhalefetle yer değiştireceklerini bilirler.
O denli olduğunu bildikleri için davranışlarını da bu gerçeğe nazaran ayarlarlar.
Yoksa siyasetçi dünyanın her yerinde birebirdir. Kısa yolu sever. İktidara bayılır. İktidarda bulduğu imtiyazları kaybetmek istemez. Muhalefet her yerde tehdit olarak görülür. İktidardan gitmemek için her şeyi yapmayı dilekler siyasetçiler.
Yenildiği halde yenilgiyi kabul etmek istemedi Trump.
Bir sefer daha seçilebilseydi, ikinci dört yılında değişik bir Amerika ile karşılaşacaktı dünya.
Muhtemelen Rusya’ya benzeyecek bir Amerika ile.
Halkın yarıya yakını buna tav olduğu halde, başka yarısı buna geçit vermedi.
Siyasetçiler demokratik ülkelerde de yapabilseler, medyayı dizginlemek, toplumsal medyayı devre dışı bırakmak, muhalifleri ‘düşman’ göstererek siyaset alanını ‘beka’ uğraşına sahne haline getirmek isterler.
Lakin isteklerini yerine getirmezler.
Trump gibiler bir istisnadır; öbürleri farklı davranmayı tercih ederler.
Muhalefeti zorlamak, tenkitleri bastırmak, kendilerini daima iktidarda tutmak için atacakları her adımın, çıkaracakları her yasanın, kuralları bozma yahut esnetme yoluna girmenin, yarın pozisyonlarını terk etmeleri gerektiğinde aleyhlerine kullanılabileceğini bildikleri için kendilerini meblağlar.
Yargıya müdahaleye kalkışmaz, mümkün olduğunca saydamlığı elden bırakmaz, yasalar çıkararak tenkitleri engelleme yoluna gitmez, halkın eğilimlerini göz arkası etmez, iktidardan olduklarında başlarını ağrıtacak yanlışlıklardan iktidardayken kaçınırlar.
Doğrusu bu olduğu yahut sevdiklerinden değil, uzun vadede çıkarları bunu gerektirdiği için bu türlü davranırlar.
Ülkemizde başkanı güçlü bir parti iktidarda; fakat yeniden de iktidarın seçimle değiştiği demokrasi kuralı geçerliliğini koruyor.
Seçim de ufukta göründü aslında.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.
