Maratonda son 195 metre, futbolda uzatmalar ve seçimler için yerinde müdahaleler…
Fehmi Koru*
Futbol bu haftadan itibaren bir müddetliğine tatilde; dünyanın çabucak her ülkesinde liglerde bu dönemin son maçları dün yapıldı ve ipi kim/ler/in göğüslediği belirli oldu.
Bizde şampiyon çoktan belirliydi. Trabzonspor dün döneme mağlubiyetle veda etti lakin kendisinden sonra gelen kadrolarla ortası bayağı açılmış ve kupayı almaya çok evvelce hak kazanmıştı. Buna karşılık pek çok ülkenin liginde ipi göğüsleme işi son maça kalmıştı. Çok çekişmeli maçlar izledik o sayede.
Meraklısı İngiliz liginde şampiyonluğun Manchester City’e nasip olduğunu öğrenmiştir. City rakibi 2-0 önde giderken harikulade bir geri dönüş sahneleyerek maçı 3-2 kazandı. Kaybetseydi, kendisini 1 puan geriden izleyen dünün galip ekiplerinden Liverpool’a gün doğacaktı. Geriye düşen City’nin teknik yöneticisi Pep Guardiola, yıl uzunluğu izlediği son dakikaya kadar birinci 11’le direnme huyunu terk etti, üç değişiklik hakkını güzel kullandı ve böylelikle muzaffer oldu.
Maçı izlememiş meraklılar bizim gazetelerin attığı “İlkay 5 dakikada ligin mukadderatını değiştirdi” başlığını görünce şaşırabilirler.
Grubun kaptanlarından İlkay Gündoğan’ı dün birinci 11’de değerlendirmeyen teknik yönetici, maçın bitmesine 20 dakika kala onu alana aldı, o da evvel 2-1’i getiren grubunun birinci golünü attı.
Galibiyeti getiren üçüncü gol de onun yapıtıydı.
Yeniden sonradan oyuna dahil ettiği Ukraynalı bek Oleksandr Zinchenko da skora olmasa da kusursuz oyunuyla maça tartısını koydu.
Uzaktaydık, saha ile ortamızda TV ekranı vardı, buna karşın tribünlerin heyecanı meskenlerde de izlenebilmekteydi. Birinci bir saatte yüzleri düşen, sesleri kısılan taraftar kitlesi, maça istikrar gelebileceğini anladıkları İlkay’ın birinci golünden sonra hareketlendi; maç şampiyonluğu getiren skorla bittiğinde sahanın içine doluştu o kitle…
İlkay’ı omuzlara alma eforu fark ediliyordu.
Pep Guardiola son düdükle birlikte gözyaşlarına hakim olamadı.
“Bize ne be Adam futboldan, hem de İngiliz liginden” diyebileceklerin bu yazıyı buraya kadar bile okumadığına eminim. Lakin futbolun sadece futbol olmadığını, benim de futbol izlerken bile zihnimde onunla siyaset ortasında münasebetler kurduğumu bilenler ise, yazının burasında lafı nereye getireceğimi merak etmişlerdir.
İşte birinci tespitim: En tecrübeli siyaset adamlarımızdan tekraren iktidardan ayrılmak zorunda bırakılmış, iki defa (1971 ve 1980’de) ‘siyasi yasaklı’ hale getirildiği halde cumhurbaşkanlığı makamına kadar yükselebilmiş Süleyman Demirel, vaktiyle, “Futbol 90 dakikadan ibaret değildir, uzatmaları da var” demişti.
Öyledir.
[Rahmetli, tıpkı manası “Maraton 42 km sanmayın, koşanlar 42 km sonrasında maratonu tamamlamak için 195 metre daha koşmak zorundalar; maraton 42 km 195 metredir çünkü” cümlesiyle de tabir etmişti.]
Tecrübeli siyasetçiler bu sözlerle neyin kast edildiğini bilir ve ona nazaran davranırlar.
Uzatma dakikaları ve son metreler bazen hayati ehemmiyettedir.
Futbolda pek çok maç uzatmalarda kazanılır.
Maraton koşanlar kimi vakit son birkaç metrede rakiplerinin önüne geçer, bazen kimin kazandığı fotofinişle aşikâr olur.
Ayrıyeten hakikat vakitte yanlışsız yerde bulunmak futbol kadar siyasette de kıymetlidir.
İlkay şampiyonluğu getiren iki golü dün o denli attı. Gerçek yerdeydi, ayağına gelen topu kaleye göndermeyi bildi.
Siyasette de başarıyı yakalayanlar önlerine gelen fırsatları uygun değerlendirmeyi bilenlerdir. Demokrat Parti’den (1950) başlayarak AK Parti’ye kadar (2002) tek başına iktidara gelen partiler yanında, koalisyonlarla hükümetlerde yer almayı becerenleri de bu kategoride görebiliriz.
Yarının iktidarları da tekrar fırsatları âlâ değerlendirebilenlerin olacak.
Parti başkanlarını grupların teknik yöneticilerine benzetirsem fazla ileriye mi gitmiş olurum?
Sanmıyorum.
Önderler de, tıpkı kadroları 2 golle geriye düştüğünde aleyhteki dengeyi değiştirmek için o vakte kadar ısrarla uyguladığı kuralı umursamayarak yapması gerekeni derhal yapan teknik yöneticiler üzere davranmak zorundalar.
Gerektiğinde kendilerinden beklenmeyen davranışlar sergilemeyi göze alarak…
Maçın sonunda, ekibi şampiyonluk ipini göğüslediğinde sevinç gözyaşlarına boğulan teknik yönetici Guardiola, yanlışında ısrarcı olsa ve bildiğinden şaşmasaydı, dün yalnız kendisini değil taraftar kitlesini de hayal kırıklığıyla ağlatacaktı.
AK Parti’yi iktidara taşıyan 2002 seçiminde, hükümet ortağı olarak seçime erkenden gitme kararı almış olan üç parti -DSP, ANAP ve MHP- yüzde 10 barajının altında kaldılar. DSP ve ANAP bir daha TBMM’de temsil edilme bahtı bulamadı fakat MHP son birkaç yıldır iktidarın küçük ortağı…
Hatta iktidardaki partiyi -AK Parti’yi- sistem değişikliğine zorlayarak sonrasında izlenen siyasetleri belirleyen parti olma fırsatını da yakaladı MHP.
Üstün ligde bu yıl uzunca bir mühlet kendisine hiç yakışmayan sıralarda dolaşan Fenerbahçe dün kendisine şampiyonlar liginde yarış fırsatı sağlayacak ikincilikle dönemi tamamladı.
Yanlışsız vakitte hakikat kararlar verebildi Ali Koç başkanlığındaki Fenerbahçe idaresi.
Bu da beni muhalefet cephesi üzerinde düşünmeye sevk ediyor.
Süratle seçime yanlışsız yol alınan bir ortamdayız ve topluma hakim olan fikir 20 yıl sürmüş iktidarın artık değişeceği istikametinde.
Değişir mi?
Elbette değişebilir, ancak bunu sağlamanın kuralları var.
Trabzonspor’un bu yıl olduğu üzere açık orta önde görünen bir muhalefet partisi yok ortada. İktidar seçim yasasında değişiklik yaparak oyunun kimi kurallarını rakipleri aleyhine değiştirdi de. Muhalefete düşen, çabucak her alanda -ekonomide, dış siyasette, toplumsal barışta, medya hakimiyetinde- meseleler yaşayan ve sıkıntılar yaşatan iktidarın sağladığı fırsatları kıymetlendirmekten ibaret.
Dün City’de teknik yöneticinin son yarım saatte yaptığı değişiklikle oyuna İlkay Gündoğan’ı alması tipten sürpriz taktikler, seçime gidilen ülkemizde siyaset yapan iktidar ve muhalefet partilerinden de bekleniyor.
Uzun lafın kısası şu: Hangi taraf şaşırtmayı ve seçmene kendisini beğendirebilmeyi başarırsa, iktidar ipini de işte o taraf göğüsleyebilecek.
*Bu yazı fehmikrou.com adresinden alınmıştır.
