CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, CHP Ankara Vilayet Başkanlığı’nın “İktidar Yolunda Dayanışma Yemeğinde” gösterilen belgesel sinemadaki “Çankaya seni bekliyor” kelamlarına atıf yaptı ve “Evet, Çankaya bizi bekliyor. Fakat oturduğumuz yerde kimse bize Çankaya’yı ikram etmez. Bunun için çaba etmemiz lazım” dedi. Kılıçdaroğlu, “Türkiye çok önemli problemlerle karşı karşıya. İkinci Yüzyıla Davet Beyannamesini her partilinin ezberlemesi lazım… Vazifemiz ağır. Fakat değerli olan kolay işi başarmak değil, sıkıntı işi başarmaktır” diye konuştu.
CHP Ankara Vilayet Başkanlığı, bir otelde “İktidar yolunda dayanışma yemeği” düzenledi. Dayanışma yemeğine; CHP Genel Lider Yardımcıları Ahmet Akın, Bülent Kuşoğlu, Seyit Torun, Veli Ağbaba, Bülent Tezcan; CHP Küme Başkanvekilleri Engin Özkoç ve Engin Altay; CHP Bayan Kolları Genel Lideri Aylin Nazlıaka, Gençlik Kolları Genel Lideri Gençosman Killik ve CHP milletvekilleri katıldı. Türkiye Barolar Birliği Lideri Erinç Sağkan ve Türk Tabipleri Birliği Genel Sekreteri Vedat Bulut da davetliler ortasındaydı.
CHP Ankara Vilayet Lideri Ali Hikmet Akıllı, yaptığı açılış konuşmasında “CHP’lilerin her biri diktatörlük heveslilerine karşı dün olduğu üzere yarın da dimdik ayakta olacaktır. Örgütümüz aday tartışmalarını dışlamaktadır. Ankara’nın adayı belirlidir. Ankara seçimlerinde hiçbir hırsızlığa müsaade vermeyeceğiz. Partimizi Ankara’da birinci parti yapmanın onurunu yaşayacağız” dedi.
Akıllı’nın konuşması sonrasında, Cumhuriyetin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve Çankaya Köşkü’ne ait beş dakikalık küçük bir belgesel gösterimi yapıldı. Belgesel gösteriminde CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nun Adalet Yürüyüşü’ndeki imgeleri alkış aldı. Partililer, “Hak, hukuk, adalet” sloganı attı. Kılıçdaroğlu, konuşmasına; belgeselde kullanılan “Çankaya seni bekliyor” tabirlerine atıf yaparak başladı. Kılıçdaroğlu şunları söyledi:
“Oturduğumuz yerde kimse bize Çankaya’yı ikram etmez”
Evet, Çankaya bizi bekliyor. Bunun ben de farkındayım. Lakin oturduğumuz yerde kimse bize Çankaya’yı ikram etmez. Bunun için uğraş etmemiz lazım. Halkın meselelerini içselleştirmemiz gerekiyor. Yaşadıkları meseleleri yaşamamız gerekiyor. O vakit söylemlerimizdeki samimiyeti halka aktarabiliriz.
“Söylemlerimizi ortaklaştırabilirsek sonuca ulaşabiliriz”
Elektriğimi kestirdim bedelini ödemeyerek. Zira elektriği kesilen dört milyon insanın yaşadığı dramı yaşamak gerekiyor. O vakit siz elektriği kesilen insanların sıkıntısını, samimi olarak geniş kitlelere aktarabilirsiniz. Her bir arkadaşım, yani yol arkadaşım; birlikte çaba edebilirsek, gücümüzü birleştirebilirsek ve en değerlisi söylemlerimizi ortaklaştırabilirsek sonuca ulaşabiliriz. Birlikte birebir şeyleri söylemek zorundayız. Birimiz A’dan dün kelam ederken, öbürü Z’den kelam ederse halka inanç veremeyiz. Halka itimat vermenin temel yolu, söylemlerimizi ortaklaştırmaktır.
“Birbirimizin telaffuzlarını eleştirmekten vazgeçmek zorundayız”
Kâfi mi? Hayır. Her birimiz, birbirimize propaganda yapmaktan, birbirimizin telaffuzlarını eleştirmekten vazgeçmek zorundayız. Biz bir arada, ortaklaşa söylemlerimizi tıpkı minval üzerine, birebir paralelde götürebilirsek emin olun halk bize oy verecek ve biz halkımızla kucaklaşacağız. Daha evvel bize selam vermeyen insanların, bize selam verdiğini görüyorum. Halk kucağını açmış vaziyette ve bizi bekliyor, samimi olarak bizi bekliyor.
“Bu emek mücadelesidir”
Uzun müddettir çaba ediyoruz. Bu gayret hak uğraşıdır. Bu çaba, alın terine bedel verme uğraşıdır. Hak, hukuk, adalet uğraşıdır. Bu çaba ekmek çabasıdır. Konutuna ekmek götüremeyen milyonların çabasıdır.
“Yorulmayacağım iktidara kadar”
‘İktidar yolunda dayanışma yemeği.’ Hoş. İktidar yolunda yürüyeceksek, dayanışma yemeğinden çabucak sonra, yarın sabahtan itibaren; en başta Genel Lider hepimiz çalışmak zorundayız. Çalışırsak, göreceksiniz sonuç alıyoruz. Kendi adıma söyleyeyim. Çalışıyor muyum? Eksiklerim olabilir, yanlışım olabilir. Fakat şundan bütün yol arkadaşlarımın emin olmasını isterim. Yorulmak bana haramdır, yorulmayacağım, iktidara kadar. Bazen soruyorlar arkadaşlar, ‘Yoruldunuz mu?’ Bizde yorulmak yok, dedim. Halk bu vaziyetteyken, beşerler devasa sıkıntılarla karşı karşıyayken; bizim yoruldum deme hakkımız yoktur. Günün 24 saati ise 24 saat, 36 saat ise 36 saat çalışacağız.
“Kendi kendimize konuşup, biz çalıştık dersek olmaz”
Lakin nasıl çalışacağız? Bu da kıymetli. Kendi kendimize konuşup, biz çalıştık dersek olmaz. Örgüt toplantısında da söyledim. Stratejinin değerini vurguladım. Çalışmayı bir strateji üzerine inşa etmek zorundayız. Artık, CHP’nin bilgi süreç merkezinde hiçbir partinin sahip olmadığı bütün bilgiler var. Ve örgütümüz o bilgilere rahatlıkla ulaşabiliyor. Hangi sandık etrafında ne kadar oy aldık, hangi mahallede oyumuz düşük, hangi vilayette oyumuz düşük, hangi ilçede oyumuz düşük, bunların hepsi muhakkak. Demek ki çalışacağımız alanı belirlerken, bizim mahallede çalışmayacağız. Bizim apartmanda herkes bize oy veriyorsa, bizim apartmandakilerin kapısını çalıp, ‘seçimlerde bize oy verin demeyeceğiz.’ Oyumuzun düşük olduğu, bugüne kadar sağlıklı ve dengeli alaka kuramadığımız beşerlerle muhatap olacağız.
“Kime anlatacağımız konusunda biraz çekingeniz”
Ben kanaat başkanları ile toplantı yapıyorum. Lakin o toplantıyı bugüne kadar CHP’ye hiç oy vermemiş beşerlerle oturup, konuşuyorum. Her türlü soruyu sormalarına imkan sağlıyorum. Ben de her türlü sorunuzu büyük bir içtenlikle cevaplandıracağım, diyorum. Samimi bağlantı kurmak istiyoruz. Dürüstlük, fazilet, ahlak, bilgi, birikim var. Bütün yol arkadaşlarımda bunların tamamı var. Fakat eksik olan ne? Strateji. Eksik olan bu. ‘Buraya gidersek ne olur?’ Hiçbir şey olmaz. ‘Bunlar esasen bize oy vermiyorlar.’ Niye vermiyorlar? Oy vermiyorlarsa sorun oy vermeyende değil, sorun oy istemeyende. Neden gitmiyoruz? Neden konuşmuyoruz? Bunun gayretini yapmamız lazım.
“Anlatmamız lazım; lakin birbirimize değil”
Afyon’a gidiyoruz seçim için. O gün bir gazetenin köşe yazısında, Afyon’da bir köyde CHP’ye hiç oy çıkmadığı yazılıydı. Gittik o köye. Bir meskene girdik. Adam çalıştırdığı kamyon hasebiyle olması gereken bir belgeyi alamamış, çok kıymetli, kaçak çalışıyor. Kaygısını dinledik. Köy odasına gittik, köy odasında bütün tenkitler geldi CHP’ye yönelik. Birinci sefer bir genel lider gitmiş. Birinci sefer vilayet lideri orada. Hepsini sabırla dinledik ve yanıt verdik. Seçimden sonra en çok merak ettiğim, o köyden bize iki oy çıktı. Büyük bir ihtimalle gittiğimiz konutta, karı koca. Afyon’a daha sonra gittiğimde o köyden sekiz kişi geldi partiye üye oldu. Bu türlü çalışırsanız, vatandaş size niçin oy vermesin. Hırsızlık yapmayacağız, adaletsizlik yapmayacağız. Herkesin hakkını hukukunu savunacağız. Bize oy veremeyenin hakkını hukukunu da savunacağız. Devlete eleman alırken, torpil yapmayacağımızı söylüyoruz. Gençlere her türlü imkanı sağlayacağımızı söylüyoruz. Alın terine bedel verdiğimizi söylüyoruz. Herkesin inancına, herkesin hayat şekline hürmet göstereceğimiz söylüyoruz. CHP’deki değişimi herkesin görmesi gerektiğini söz ediyoruz. Halkın partisi olma yolunda büyük adımlar attığını söylüyoruz. Bunları anlatmamız lazım. Ancak birbirimize değil.
“Başkasını dinliyor ancak dinlemesi gerektiği kişiyi dinlemiyor”
Gidiyorum, vilayetlere. ‘Suriyeliler konusunda niçin bunu söylemediniz.’ Yani onları kendi ülkelerine, kendi özgür iradeleri ile göndereceğimizi neden söylemediniz. Meğer ben tam üç yıldır söylüyorum. Bana söyleyen partili, tam üç yıldır beni dinlememiş. Yeni bir şey keşfetmiş. Birisi onu söyledi diye ‘niye biz bunu söylemiyoruz?’ Diğerini dinliyor lakin bazen dinlemesi gerektiği kişiyi dinlemiyor. Bu çeşit eksikliklerimiz var.
“İktidara hazırlıklı olmak zorundayız”
Vatandaş bizi bekliyor, iktidar bizi bekliyor. Ancak iktidara hazırlıklı olmak zorundayız. Milletvekili arkadaşlarımı vilayetlere gönderiyorum. Bu kere vilayetlere gittiğinizde; ister kahveye, ister ticaret odasına, ister sivil toplum örgütlerine şunu söyleyin: ‘İktidara geliyoruz, bu ilin meselelerini söyleyin, biz bunları saptayacağız.’ Önceliğimiz vilayetlerin sıkıntılarını çözmektir. Biz her şeyden evvel var olan problemleri akılcı prosedürlerle saptamak ve sağlıklı, dengeli tahliller üretmek zorundayız.
“Çözümlerimizi inançla ve kararlılıkla anlatmalıyız”
Daima şu tenkit gelirdi. ‘CHP daima eleştirir. Sorunu nasıl çözeceğini anlatmaz.’ Şunu artık bütün dünya biliyor. Var olan bütün problemleri; en sağlıklı, en dengeli formda saptayan parti CHP’dir ve her sorunu en sağlıklı, en dengeli tekniklerle çözecek olan parti de CHP’dir. Türkiye’nin çözülemeyecek hiçbir sorunu yok. Bütün problemleri çözme kapasitesi vardır CHP’de. Sorunu yaşayanı dinlersek, sorunu çözeriz. Çiftçinin, esnafın, endüstricinin, sanatkarın kederiyle dertlenirsek bütün problemleri çözeriz. Niçin çözmeyelim? Tahlillerimizi inançla ve kararlılıkla anlatmalıyız. Meseleleri bilerek, evvelce dersimizi çalışarak oraya gitmek zorundayız.
“İkinci yüzyıla davet beyannamesini her partilinin ezberlemesi lazım”
Türkiye çok önemli sıkıntılarla karşı karşıya. İkinci Yüzyıla Davet Beyannamesini her partilinin ezberlemesi lazım. Okuması demiyorum, ezberlemesi lazım. Bir yüzyılı devirdik, ikinci yüzyıla giriyoruz. İkinci yüzyılda, birinci yüzyıldaki temel sıkıntıları motamot yaşamaya başladık. Bunları çözmemiz lazım. Çözecek olan partinin ismi, CHP’dir.
“Görevimiz ağır her birimizin omuzlarında ağır yük var”
Şayet yargı, yargı olmaktan çıkmışsa, yasama organı bir kişinin iradesi ile el kaldırıp, indirir hale gelmişse; yürütme organı yasamayı ve yargıyı ipotek altına almışsa, rehin tutuyorsa; önemli bir sorun vardır. Adalet yok demektir. Günahsız beşerler, aydınlar hapishanelerde ise yasaklar daima getiriliyorsa, vilayet liderlerine cezalar getiriliyor ise hepimizin düşünmesi lazım. Bu ülkeye özgürlüğü, demokrasiyi, helalleşmeyi, siyasette ahlakı; kimlik, inanç, ömür üslubu farkı gözetmeksizin bir arada yaşama anlayışını getireceğiz. O vakit CHP gerçek manada halkın partisi olacaktır. Vazifemiz ağır. Lakin kıymetli olan kolay işi başarmak değil, güç işi başarmaktır. Her birimizin omuzlarında ağır yük var. Kabul etseniz de etmeseniz de… Ben CHP’liyim diye çıktığınız andan itibaren, omuzlarınızdaki ağır yükü hissetmek zorundasınız. Sade vatandaş olarak geziyorsanız, bir şey demem. Fakat CHP’liyim, böylesine esaslı bir partinin üyesiyim diyorsanız, önemli bir sorumluluğunuz var demektir.
“Bundan vazgeçin”
Her birimiz o sorumluluk içinde hareket etmek zorundayız. Sorumluluğumuz, kişisel meselelerimizi çözmek değildir. Toplumsal meseleleri çözmektir. Her alanda sorun var. Fakat her alanda da tahlil var. Umutsuz değiliz. Ümitsizlik söylemi bizim kitabımızda yoktur. Biz, umudu büyütmek ve yeşertmek zorundayız. Ve bir arada, birlikte olmak, kucaklaşmak zorundayız. Kısır tartışmalar… Mutlaka bundan vazgeçin. Buna asla müsaade vermeyin. Memleketin bu kadar sorunu varken kısır tartışma mı olur? Meseleleri bilmek ve çözmek konusundaki güçlü iradeyi ortaya koyarsak, toplum her kısmından dayanak görürüz. Toplum, kollarını açmış bekliyor. Lakin biz aklımızla, mantığımızla o beşerlerle kucaklaşmak zorundayız.
“Bir yemek yemedin diye sandık terk mi edilir”
Sandık güvenliği. Seçime gideceğiz. Sandıkta vazifeli kişi, ‘dışarı çıkıp, sigara içeceğim.’ Hayır, o gün sigara içmeyecek. ‘Bana yemek gelmedi ben burayı terk ediyorum.’ Derhal partiden atılması lazım. Bir yemek yemedin diye sandık mı terk edilir? Vilayet, ilçe liderleri vazifelerini tam yapacak. Bundan 4-5 yıl evvel bir seçim sonrası. Kaç arkadaşımız, sandık vazifelisi olduğu halde, sandık başında olmamış ve imzası yok? 10 bini aşkın. Olabilir cenazesi olabilir, hastaneye yatmış olabilir. Sorunu olmayanların tamamını partiden attık. Onlar partili değil. Seçim sandığında misyonlu olan arkadaşların, nasıl bir vazife üstlendiklerinin farkına varmaları lazım.
“Kim olursa olsun, hangi seviyede olursa olsun, elimizi uzatacağız”
Sağlıklı işleyen bir demokrasinin ortamında seçime gitmiyoruz. Baskının olduğu, yargının teslim alındığı, TBMM’nin büyük ölçüde teslim alındığı bir ortamda biz seçime gidiyoruz. Biz bu seçim sürecinde çalışmak zorundayız. Bursa’yı, büyükşehiri en rahat alabileceğimiz yerde büyükşehir belediyesi ile vilayet lideri ortasındaki çekişme yüzünden kaybettik orayı. Bütün Bursalılara karşı mahcubiyetimiz var. Parti, bir bürokratik yapı değildir. Hepimiz eşitiz. Ben de partinin üyesiyim. Siz de. Lakin partinin kendi organları, aşikâr bireyler misyon verir. ‘Sen genel lider olacaksın’, ‘Sen belediye lideri olacaksın’ diye misyon verir. Fakat ben artık burada şu makamdayım, herkes benim altımda, yok o denli bir şey. Burası halkın partisi. Kim olursa olsun, hangi seviyede olursa olsun, elimizi uzatacağız tokalaşacağız. Siyaseti bu türlü yaparsak kazanırız.
“Kimse kendini kimsesiz hissetmeyecek”
Hiçbir siyasetçinin halka doruktan bakma hakkı ve yetkisi yoktur. Tam aksine, sıradan bir vatandaştan, en entelektüel seviyesi olan bir bireyle de birebir halde mütevazi bağlantılar kurarak ve onu dinleyerek, bütün tenkitlerini de sabırla dinleyerek; dinledikten sonra da kendi görüşlerini ona aktarmak. Bir yerde şu söylendi bana, ‘CHP’liler geliyor, daha biz ağzımızı açmadan, lafı ağzımıza tıkıyor.’ Olmaz. Dinleyeceksiniz. Sen sıkıntısını dinlemiyorsam, her şeyi ben bilirim. Her şeyi ben bilirim diyen, aslında hiçbir şey bilmeyendir. Her şeyi ben bilirim diyen oturuyor zati üstte. Devletin ne halde olduğunu görüyoruz. Her şeyi bilen, bildiğini sanan adam. İşi ehline vermek üzere bir kavram var. Kişiyi dinleyeceksiniz, bilmediğiniz bir şey vardır dinleyeceksiniz. Dersimizi çalışmak zorundayız. Bu çerçevede hareket edersek başarılı oluruz. Kimse kendini kimsesiz hissetmeyecek. Biz herkesi kucaklayacağız.
“Topluma dokunmak zorundayız”
Zelzele sonrası İzmir’e gittim. Birinci toplantı yaptığım bireyler, binaları yıkılan apartman görevlileriydi. Bu beşerler nerede çalışacak. Birinci işimiz onlara iş bulmak oldu. Hiçbiri CHP’li değil. Ayrım yapmadık. Fakat bu insanların işe muhtaçlığı var. Topluma dokunmak zorundayız. Toplum kucak açmış vaziyette. Çalıştığımız sürece toplumla kucaklaşacağız. Yeniden kimse unutmasın geliyor gelmekte olan.”
